Αθήνα, Παρασκευή 21 Μαρτίου 2014
Αγαπητοί κ.
συνάδελφοι,
Με την
παρούσα επιστολή μου επιθυμώ να καταθέσω δημόσια τις απόψεις μου για την
κατάσταση της μεγάλης Ψαλτικής μας Οικογένειας και να προτείνω κάποιες λύσεις
που θεωρώ ότι μπορούν να συμβάλλουν στην βελτίωσή της.
Βασικός
πυρήνας της σκέψης μου αλλά και της εμπειρίας μου, ως αιρετός τόσο στον
Πανελλήνιο Σύνδεσμο Ιεροψαλτών όσο και στην ΟΜΣΙΕ είναι ότι υπάρχει μια
εγνωσμένη αδυναμία ή και ανικανότητά μας να οργανωθούμε συλλογικά σε
Πανελλαδικό επίπεδο (και γιατί όχι και σε Διεθνές!...) προκειμένου να
αναπτύξουμε δράσεις και πρωτοβουλίες που θα προάγουν και θα προβάλλουν την Ιερή
Τέχνη μας, την Ψαλτική Τέχνη, η οποία οφείλεται κυρίως στην οργανωτική αδυναμία
μας στο Λεκανοπέδιο της Αθήνας.
Έχω την
άποψη ότι ο Πανελλήνιος Σύνδεσμος Ιεροψαλτών “Ρωμανός ο Μελωδός και Ιωάννης ο
Δαμασκηνός” με την σημερινή του δομή αδυνατεί να καλύψει τις οργανωτικές
ανάγκες της τάξης μας. Δημιουργήθηκε σε μια εποχή που η Αθήνα ήταν ακόμα μικρή
και η Ιερά Αρχιεπισκοπή κάλυπτε το σύνολο της περιοχής. Έκτοτε συνέρευσαν
εκατομμύρια συμπατριωτών μας, δημιουργήθηκε μια τεράστια μεγαλούπολη, γι αυτό
και η Εκκλησία μας, ΟΡΘΑ ΣΚΕΠΤΟΜΕΝΗ, συνέστησε 12 Ιερές Μητροπόλεις προκειμένου
να μπορεί να διαποιμάνει σωστά τους πιστούς της.
Γι αυτό
προτείνω τη δημιουργία Συνδέσμων Ιεροψαλτών σε κάθε Ιερά Μητρόπολη. Με αυτόν
τον τρόπο θεωρώ ότι θα καταστεί δυνατή η απογραφή, η οργάνωση και η
δραστηριοποίησή μας επ’ ωφελεία της Εκκλησίας μας αλλά και της τέχνης μας. Θα
υπάρχει καλύτερη επαφή τόσο με τους κατά τόπους φωτισμένους Επισκόπους μας όσο
και με τους αγαπητούς μας Ιερείς, προκειμένου ο Ψάλτης να καταστεί μοχλός
ανάπτυξης της Ενορίας και της Εκκλησίας και όχι βαρίδι στους Οικονομικούς
Προϋπολογισμούς της.
Το μοντέλο
Οργάνωσης που προτείνω δίνει την ευκαιρία σε περισσότερους συναδέλφους να
προσφέρουν την γνώση και την εμπειρία τους, μπορεί να φέρει τους συναδέλφους
πιο κοντά τον έναν στον άλλον και να συνεισφέρει στο μεγάλο και ιερό έργο της
Εκκλησίας μας, ιδιαίτερα στην εποχή της κρίσης, που ολοένα και περισσότεροι
συνάνθρωποί μας έχουν την ανάγκη της.
Μπορώ να
επιχειρηματολογήσω για την άποψή μου αυτή επί μακρόν αλλά επ’ ουδενί θέλω να
μακρηγορήσω και να σας κουράσω επαναλαμβάνοντας πράγματα που είμαι σίγουρο
γνωρίζετε, οι παλαιότεροι, πολύ καλύτερα από εμένα…
Μακάρι, πολύ
σύντομα να είμαστε σε θέση να καταστήσουμε τα συλλογικά μας όργανα χρήσιμα για
την κοινότητά μας, την Εκκλησίας μας και τον τόπο.
Να μπορούμε
να προσφέρουμε στον ψάλτη την ασφάλεια και την προστασία που έχει μεγάλη
ανάγκη, ιδιαίτερα στο σύγχρονο περιβάλλον που οριοθετεί η μεγάλη οικονομική
κρίση.
Να μπορούμε
να οργανώνουμε και να παρέχουμε δια βίου κατάρτιση στα μέλη μας δεδομένου ότι
με τη λήψη του Διπλώματος από κάποιο Ωδείο δεν πρέπει να σταματάει κανείς να
μελετά την μουσική μας, όπως δυστυχώς συμβαίνει σήμερα, αλλά αντιθέτως να
ξεκινάει το μακρύ ταξίδι της γνώσης και της εμπειρίας.
Να
οργανώσουμε Ειδικές Υποτροφίες για ταλαντούχους νέους, υποδομές για την
ανάπτυξη της καλλιτεχνικής πτυχής της Ψαλτικής μέσα από Συναυλίες, Φεστιβάλ,
Εκδόσεις που πλέον διοργανώνονται σπανιότατα.
Να τιμήσουμε
όλους όσοι προσέφεραν την ύπαρξή τους στη ιδέα της Ψαλτικής και εργάστηκαν
σκληρά στην προβολή και προώθησή της μέσα από τη διδασκαλία, την εκδοτική
προσπάθεια, την καλλιτεχνική προβολή, την χρήση των νέων τεχνολογιών, την
επιστημονική της έρευνα.
Να φτάσουμε (
γιατί όχι;) στο σημείο να αποδίδουμε εμείς, θεσμικά, την ΑΔΕΙΑ ΑΣΚΗΣΕΩΣ του
ψαλτικού λειτουργήματος σε όσους έχουν τα σχετικά προσόντα και την εμπειρία (την
άσκηση…) μέσα από απρόσωπες και δίκαιες
πρακτικές, όπως συμβαίνει με όλες τις υπόλοιπες επιστημονικές Κοινότητες
(των ιατρών, των δικηγόρων, των Μηχανικών κοκ) . Να φέρουμε στην κοινότητα των
ψαλτών τους αρίστους και όχι τους αρεστούς…
Γι αυτό,
συνημμένα στην επιστολή μου αυτή θέτω υπ’ όψη σας ένα Σχέδιο ψηφίσματος για την
προσεχή Γενική μας Συνέλευση. Επειδή γνωρίζω ότι τις σκέψεις μου αυτές
συμμερίζονται πολλοί συνάδελφοι, προτρέχω να τονίσω ότι δεν διεκδικώ καμιά
πατρότητα επί της πρότασής μου αυτής, απλά παίρνω το θάρρος να την
δημοσιοποιήσω γραπτώς και επωνύμως ΔΙΑ ΤΟ ΚΟIΝΟΝ ΩΦΕΛΟΣ…
Με τιμή και
συναδελφικούς χαιρετισμούς,
Κωνσταντίνος
Δ. Πολίτης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου